Όπως λέει η οικογένεια του Erwin Perzy, αν ο Τόμας Έντισον είχε κάνει καλύτερες λάμπες, τότε οι Perzy δεν θα είχαν εφεύρει τις χιονόμπαλες.
Στα 1900, ο Erwin Perzy I εργαζόταν στην Βιέννη ως μηχανικός οργάνων όταν τον συνάντησε ένας χειρούργος με ένα πρόβλημα. Παρά το γεγονός ότι ο χειρουργός είχε εγκαταστήσει λαμπτήρες πυράκτωσης -είχαν εφευρεθεί πρόσφατα- στο χειρουργείο του, αυτοί δεν έριχναν πολύ φως. Ήθελε να μάθει αν ο Perzy μπορούσε να βελτιώσει το αμυδρό φως και να κάνει φωτεινότερους τους λαμπτήρες. Καθώς ο Perzy έψαχνε για κάποια ιδέα, παρατήρησε ότι οι υποδηματοποιοί έκαναν ένα ενδιαφέρουν τέχνασμα: Γέμιζαν γυάλες με νερό και τις έβαζαν μπροστά από κεριά, δημιουργώντας έτσι μικρά σποτ στα μαγαζιά τους.
Όταν ο Perzy δοκιμάσε το κόλπο με μια λάμπα, ανακάλυψε ότι η φωτεινότητά της δεν βελτιώθηκε. Αλλά τι θα γινόταν αν έβαζε κάτι στο νερό που το φως θα μπορούσε να αντανακλαστεί; Ο Perzy ξεκίνησε με λευκές νιφάδες από σιμιγδάλι. Αυτό το εφέ θύμιζε χιονόπτωση.
Αμέσως του ήρθε έμπνευση. Τι γίνεται αν χρησιμοποιήσει την τεχνική του για να δημιουργήσει ένα μικρό διόραμα στο χιονισμένο μικρό κόσμο της λάμπας; Ο Perzy έκανε μια μικρογραφία της Βασιλικής της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Mariazell της Αυστρίας, το έβαλε στο νερό, το σφράγισε και όλο αυτό το τοποθέτησε σε μια βάση από γύψο που την έβαψε μαύρη. Είχε φτιάξει την πρώτη χιονόμπαλα!
Αυτό λένε οι Αυστριακοί. Κάποιες όμως μπάλες είχαν εμφανιστεί μερικές δεκαετίες πριν, σε μια άλλη χώρα...
Η παριζιάνικη αρχή
Σύμφωνα με μια συλλέκτη χιονόμπαλων, οι πρώτες μπάλες παρουσιάστηκαν στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1878 από μια τοπική εταιρεία υαλικών. Όπως περιγράφεται σε εκθέσεις Επιτρόπων από τις ΗΠΑ για την έκθεση, οι γεμάτες νερό μπάλες είχαν έναν μικρό άνδρα που κρατούσε μια ομπρέλα και μια "λευκή σκόνη, η οποία, όταν το βάρος του χαρτιού αναποδογυρίζει, πέφτει σαν χιονόπτωση".
Η επόμενη αναφορά στις χιονόμπαλες ήρθε το 1889, πάλι στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού. Οι "Snowdomes", αυτή τη φορά ήταν έργο ενός πωλητή σουβενίρ, και διέθεταν μια κεραμική απομίμηση του πρόσφατα κατασκευασμένου Πύργου του Άιφελ (εικόνα κάτω). Η μπάλα είχε το μέγεθος μιας παλάμης.
Ο Perzy κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την εφεύρεσή του το 1900, αν και δεν την εφηύρε. Αυτός και ο αδελφός του είναι οι υπεύθυνοι που οι χιονόμπαλες βρίσκονται παντού σήμερα. Οι δυο τους άνοιξαν ένα κατάστημα, το Original Wiener Schneekugel Manufaktur, στη Βιέννη. Σήμερα, αυτό το κατάστημα εξακολουθεί να λειτουργεί από έναν εγγονό του Erwin Perzy, τον Erwin Perzy ΙΙΙ.
Όμως ο Perzy ήταν τεχνίτης. Τα έργα του ήταν χειροποίητα. Έτσι, ενώ χιονόμπαλες ήταν εξαιρετικά και δημοφιλή, δεν ήταν ούτε φθηνά ούτε διαδεδομένα. Και εδώ μπαίνει η Αμερική...
Το 1927, κάποιος Joseph Garaja από το Πίτσμπεργκ κατέθεσε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα υγρό γεμάτο πρες παπιέ που βελτίωνε τα προηγούμενα σχέδια. Το σχέδιο που παρουσίασε -και αργότερα πούλησε- ήταν ένα ψάρι που επέπλεε σε φύκια. Αλλά δεν ήταν το θέμα του Garaja που εντυπωσίασε την βιομηχανία. Η πραγματική συμβολή του ήταν ο πρωτοπόρος πλέον τρόπος συναρμολόγησης των σφαίρες μέσα στο νερό για να εξασφαλιστεί ότι ήταν εντελώς γεμάτες.
Στη δεκαετία του 1930, ο William Snyder, ένας επιχειρηματίας από το Νιου Τζέρσεϊ, άρχισε να πουλάει σφαίρες για 1 δολάριο. Ο Snyder κέρδισε αργότερα δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας σχετικά με τις χιονόμπαλες και έγινε μεγάλος κατασκευαστής αυτών.
Αλλά η μεγάλη έκρηξη ήρθε στον 20ο αιώνα. Το 1940, η Τζίντζερ Ρότζερς παίζει στην ταινία Kitty Foyle (Το Δράμα μιας Γυναίκας). Η Kitty σε flashback σκηνή κουνάει μια χιονόμπλα που περιέχει ένα κοριτσάκι σε ένα έλκηθρο. Οι πωλήσεις των σφαιρών εκτοξεύτηκαν 200% μετά την ταινία.
Το επόμενο έτος, ο Όρσον Γουέλς, χρησιμοποίησε ως Πολίτης Κέιν, μια χιονόμπαλα που περιέχει μια μικρή ξύλινη καλύβα κατασκευής της εταιρείας του Perzy.
Τα υπόλοιπα αποτελούν Ιστορία...
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου