Πού νομίζετε ότι ανατρέχουν οι σεναριογράφοι του Χόλιγουντ όταν ξεμένουν από έμπνευση; Στα βιβλία και τους χάρτινους ήρωες της Marvel, είπατε; Ναι, είναι μια σωστή απάντηση αυτή. Δεν είναι, όμως, η μόνη: Αυτό που αρκετός κόσμος αγνοεί, είναι ότι πολλές ταινίες βασίστηκαν σε αληθινότατα ρεπορτάζ εφημερίδων. Για πολλές, μάλιστα, από αυτές, δεν θα το πιστεύατε με τίποτα. Να βάλουμε στοίχημα;
Ο Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες
Ναι, κι όμως. Ο Wes Craven εμπνεύστηκε μια από τις τρομακτικότερες ιστορίες όλων των εποχών, όχι από κάποιο νοσηρό παραμύθι των παιδικών του χρόνων, αλλά από μια σειρά ρεπορτάζ των Los Angeles Times. Σε αυτά περιγράφονταν οι μυστηριώδεις θάνατοι νεαρών ανδρών στη Νοτιοανατολική Ασία, οι οποίοι πέθαναν στον ύπνο τους, εν μέσω τρομακτικών ονείρων. Τα αρχικά άρθρα υπάρχουν ακόμα, στο αρχείο των Los Angeles Times, ενώ μια μεγάλη συνέντευξη του Wes Craven για το πώς εμπνεύστηκε από αυτά τον Εφιάλτη στο Δρόμο με τις Λεύκες, μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
American Gangster
Ο Ridley Scott, μαζί με τον σεναριογράφο της ταινίας, Steve Zaillian, διασκεύασαν για το σενάριο της ταινίας το άρθρο “The Return of Superfly” του περιοδικού New York με θέμα την άνοδο και την πτώση του μεγαλεμπόρου ναρκωτικών Frank Lucas (τον οποίο υποδύθηκε ο Denzel Washington) στην Αμερική των 70s.
Boogie Nights
Η πολυσυζητημένη ταινία του 1997 ουσιαστικά μετέφερε στη μεγάλη οθόνη την ζωή του πορνοστάρ John Holmes, όπως την περιέγραψε ο Mike Sager το 1989, σε ένα άρθρο με τίτλο «Ο Διάβολος και ο Τζον Χολμς», που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Rolling Stone.
Πυρετός το Σαββατόβραδο
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες ταινιών που βασίστηκαν σε δημοσιεύματα είναι αυτή της μεγάλης επιτυχίας των 70s με τον John Travolta. Η ιστορία έχει ως εξής: Ο Nik Cohn είναι ένας βρετανός δημοσιογράφος με ειδίκευση σε μουσικά ρεπορτάζ, ο οποίος δημοσιεύει στο περιοδικό New York το 1976 ένα θέμα που κάνει πάταγο, το Tribal Rites of the New Saturday Night. Το ρεπορτάζ του περιγράφει την «υποκουλτούρα» (ναι, τότε ήταν υποκουλτούρα) των ντισκοτέκ της Νέας Υόρκης, μέσα από τη ματιά του Vincent, ενός νεαρού που στρέφεται στη μουσική για να ξεφύγει από τα προβλήματά του. Το ρεπορτάζ είναι τόσο δημοφιλές, που ένα χρόνο αργότερα, το 1977, γίνεται ταινία.
Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Nik Cohn δεν μπορεί να αντέξει το βάρος των τύψεων, και ομολογεί ότι όλο του το ρεπορτάζ ήταν ψεύτικο. «Είχα μόλις έρθει στη Νέα Υόρκη. Μακράν του να είμαι μυημένος στις κουλτούρες του Μπρούκλιν, ίσα που το γνώριζα το μέρος. Όσο για τον Βίνσεντ, τον ήρωα της ιστορίας μου, αυτός ήταν φανταστικό πρόσωπο, βασισμένος σε έναν mod από το Shepherd's Bush της Βρετανίας, που γνώριζα στα 60s».
The Insider
Η εξαιρετικά επιτυχημένη ταινία του Michael Mann, με πρωταγωνιστές τον Al Pacino και τον Russel Crowe, βασίστηκε στο δεκατετρασέλιδο (!) άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Ο Άνθρωπος που ήξερε πολλά» το οποίο έγραψε το 1996 η Marie Brenner. Το ρεπορτάζ, που δημοσιεύτηκε στο Vanity Fair, ακολουθεί τον Jeffrey Wigand (που στην ταινία υποδύεται ο Russell Crowe) στο ταξίδι του από το Capitol Hill μέχρι την εμφάνισή του στην εκπομπή 60 Minutes του CBS, όπου αποκαλύπτει περισσότερα απ’ όσα θα ήθελαν οι άνθρωποι της βιομηχανίας καπνού –γίνεται, δηλαδή, αυτό που οι αμερικανοί λένε whistleblower και εμείς "βαθύ λαρύγγι".
Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας
Ο Terry Gilliam εμπνεύστηκε την ταινία του από το ομώνυμο άρθρο του Hunter S. Thompson που δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες στο περιοδικό Rolling Stone. Με υπότιτλο «ένα άγριο ταξίδι στην καρδιά του αμερικάνικου ονείρου», το ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε το 1971 ακολουθούσε σε ένα… ταξίδι στον κόσμο των ναρκωτικών τον Raoul Duke και τον Dr. Gonzo –που δεν ήταν άλλοι από τον ίδιο τον Thompson, και τον δικηγόρο του, Oscar Zeta Acosta.
πηγή: in2life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου