Μια κουκουβάγια φωτογραφημένη μεταξύ 1889 και 1910
Ένα νοσταλγικό και λυπηρό ταξίδι μέσα από σπάνιες φωτογραφίες μερικών πτηνών που εξαφανίστηκαν -ή είναι υπό εξαφάνιση- εξαιτίας του πιο αιμοβόρου είδους του πλανήτη μας.
South Island Laughing Owl
Η κουκουβάγια South Island Laughing Owl (Sceloglaux albifacies) ζούσε στη Νέα Ζηλανδία (εξού και το όνομα της). Επίσης λόγω του προσώπου της ονομαζόταν και White-faced Owl. Όσο για το "laughing" (γελαστή) οφειλόταν στους "άτακτους ήχους" που έβγαζε και "έμοιαζαν με τους ήχους που κάνουν δυο άντρες όταν φωνάζουν από μακριά ο ένας τον άλλο". Ο πληθυσμός της είχε ήδη μειωθεί από την δεκαετία του 1880, και οι τελευταίες -ανεπιβεβαίωτες- θεάσεις του πουλιού είναι από το 1925 και το 1927.
Paradise Parrot
Ένας Paradise Parrot στον ποταμό Burnett του Κουίνσλαντ. Η φωτογραφία είναι από το 1922
Δυστυχώς η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη και δεν μπορούμε να δούμε τα παράξενα χρώμα του Paradise Parrot. Τα φτερά του είχαν μπλε, τιρκουάζ, κόκκινα, καφέ και μαύρα μπαλώματα ενώ η ουρά του ήταν σε μήκος όσο και το κορμί του. Ζούσαν στις κεντρικές και νότιες περιοχές του Κουίνσλαντ και στις βόρειες της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία. Η τελευταία θέαση του πτηνού ήταν στις 14 Σεπτεμβρίου του 1927.
Laysan Rail
Ένα Laysan Rail φωτογραφημένο το 1913
Το Laysan Rail (Limnocorax palmeri), γνωστό και σαν Laysan Crake, ζούσε στο Northwest Hawaiian Island, από όπου πήρε και το όνομα του. Αυτό το μικρό -μόλις 15ω εκατοστά μήκος- δεν πετούσε, αλλά ήταν πολύ επιθετικό και παμφάγο. Πως εξαφανίστηκε; Στο γύρισμα του 20ου αιώνα μεταφέρθηκαν στο νησί κουνέλια, τα οποία, χωρίς φυσικούς θηρευτές αναπαράχθηκαν και κατάκλυσαν το νησί. Η τελευταία θέαση του πτηνού ήταν το 1923.
Eskimo Curlew
Μια φωτογραφία του 1962 με ένα Eskimo Curlew στη φύση. Είναι η μια από τις τέσσερις γνωστές φωτογραφίες με το είδος
Το Eskimo Curlew (Numenius borealis) ζούσε στην τούνδρα του Καναδά και στις δυτικές αρκτικές περιοχές της Αλάσκα και είχε μήκος 30 εκατοστά και μακρύ κυρτό ράμφος. Κάποτε ο πληθυσμός τους ήταν από τους πιο πλούσιους στη Βόρεια Αμερική. Όμως, μέχρι και 2 εκατομμύρια πουλιά ξεκληρίζονταν κάθε χρόνο προς το τέλος του 19ου αιώνα. Υπάρχουν όμως επιβεβαιωμένες θεάσεις του το 1962 στο Galveston Island και το 1963 στο Μπαρμπάντος. Υπήρξαν επίσης αρκετές ανεπιβεβαίωτες αναγνωρίσεις το 1980, συμπεριλαμβανομένου και μιας το 2006 στη Νέα Σκοτία.
Atitlán Grebe
Έφτανε μέχρι και 50 εκατοστά σε μήκος, το Atitlán Grebe (Podilymbus gigas) πήρε το όνομα του από την περιοχή στην οποία ζούσε –στο Lago de Atitlán της Γουατεμάλας, σε υψόμετρο 1.700 μέτρων. Η μείωση του πληθυσμού αυτού του υδρόβιου πουλιού άρχισε στα τέλη του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν βρέθηκαν στη λίμνη δύο είδη ψαριών: το Smallmouth bass (Micropterus dolomieu) και το Largemouth bass (Micropterus salmoides). Τα ψάρια όχι μόνο έτρωγαν τα μικρότερα ψάρια και τα καβούρια με τα οποία τρεφόταν το πτηνό, αλλά έτρωγαν ακόμη και τους νεοσσούς των πουλιών! Ο πληθυσμός των Atitlán Grebe αυξήθηκε το 1973, όμως ένας σεισμός το 1976 έσπασε τον πυθμένα της λίμνης και η αποστράγγιση του νερού μείωσε σημαντικά τη στάθμη του νερού. Ένα τελευταίο ζευγάρι εντοπίστηκε το 1989, και λίγο αργότερα το είδος ανακηρύχθηκε εξαφανισμένο.
Wake Island Rail
Ίσως η μοναδική φωτογραφία του Wake Island Rail από το 1936
Το Wake Island Rail (Gallirallus wakensis) ζούσε στην ατόλη από την οποία πήρε και το όνομα του ανάμεσα στη Χονολουλού και την Γκουάμ στον βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό. Η αδυναμία του να πετάξει και η απομόνωση της ατόλης συνέβαλαν στην εξαφάνιση του.
Guam Flycatcher
Ένα Guam Flycatcher σε φωτογραφία από το 1948
Το Guam Flycatcher (Myiagra freycineti) ήταν ένα εντυπωσιακό γαλάζιο πουλί και, όπως υποδηλώνει το όνομά του, ζούσε στο Γκουάμ, το μεγαλύτερο νησί από τις Μαριάνες νήσους. Όλα έδειχναν να πηγαίνουν μια χαρά για τον μικρό μυγοχάφτη, το οποίο ήταν ευρέως διαδεδομένο σε όλα τα δάση του Γκουάμ, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ωστόσο, όμως το Brown Tree Snake που ήρθε στο νησί τη δεκαετία του 1940, έμελλε να το εξαφανίσει. Η τελευταία θέαση των πουλιών ήταν το 1983.
South Island Bushwren
Ένα South Island Bushwren σε φωτογραφία του 1911
Το μόλις 9 εκατοστών South Island Bushwren (Xenicus longipes), ζούσε στη Νέα Ζηλανδία, δεν πετούσε και έφτιαχνε την φωλιά του στο έδαφος. Έτσι, προς το τέλος του 19ου αιώνα, όταν ήρθαν νυφίτσες στο νησί και οι αρουραίοι που υπήρχαν ήδη, εξαφάνισαν το πτηνό. Η τελευταία επιβεβαιωμένη θέαση του ήταν το 1968.
Ivory-billed Woodpecker
Ένα ζευγάρι σε φωτογραφία του 1935
Με μήκος 51 εκατοστά και άνοιγμα φτερών 76 εκατοστά, ο δρυοκολάπτης αυτός (Campephilus principalis) ήταν από τους μεγαλύτερος του είδους. Το ζευγάρι ζούσε μαζί για πάντα και μοιραζόταν τα πάντα. Από την εκκόλαψη των αυγών μέχρι και το τάισμα των νεαρών πουλιών. Η υλοτομία κατέστρεψε τις περιοχές που ζούσαν τα πουλιά. Υπάρχει όμως η ελπίδα πως δεν έχουν εξαφανιστεί πλήρως. Το International Union for Conservation of Nature (IUCN) το αναφέρει ως "πιθανώς εξαφανισμένο". Η τελευταία επιβεβαιωμένη θέαση του ήταν το 2004.
Carolina Parakeet
Ο Doodles, ένα Carolina Parakeet το 1906.
Ο τελευταίος άγριος Carolina Parakeet (Conuropsis carolinensis) σκοτώθηκε στην Φλόριντα το 1904, ενώ τα τελευταία σε αιχμαλωσία πουλιά πέθαναν στον ζωολογικό κήπο του Σινσινάτι το 1918. Ήταν το μοναδικό είδος που καταγόταν από την Ανατολλική Ακτή της Βόρειας Αμερικής. Ο "Incas", ο τελευταίος Carolina Parakeet, πέθανε στο ίδιο κλουβί με την "Martha", το τελευταίο Passenger Pigeon, που συνάντησε τέσσερα χρόνια. Οι γεωργοί τα θεωρούσαν παράσιτα ενώ τα χρώματα τους -πράσινα, κίτρινα και κόκκινα- χρησιμοποιούνταν στη διακόσμηση των γυναικείων καπέλων.
Passenger Pigeon
Ένα θηλυκό Passenger Pigeon, σε φωτογραφία του 1898
Τα Passenger Pigeon (Ectopistes migratorius) ήταν ίσως τα πιο διαδεδομένα πουλιά στα 1800, αλλά με την αρχή του νέου αιώνα εξαφανίστηκαν. Κάποιοι υπολογισμοί ανέφεραν πως υπήρχαν πέντε δισεκατομμύρια Passenger Pigeon στις ΗΠΑ όταν έφτασαν οι πρώτοι άποικοι από την Ευρώπη. Τον 19ο αιώνα όμως, το κρέας τους θεωρήθηκε καλή και φτηνή τροφή για τους σκλάβους και τους φτωχούς και έτσι άρχισε το κυνήγι τους. Η Martha, πιθανόν το τελευταίο passenger pigeon, πέθανε σε αιχμαλωσία την 1η Σεπτεμβρίου του 1914.
Alaotra Grebe
Μπορεί να μην είναι ασπρόμαυρη αλλά είναι η μοναδική φωτογραφία του πτηνού αυτού.
Το Alaotra Grebe (Tachybaptus rufolavatus) πήρε το όνομα του από την λίμνη Alaotra στην Μαδαγασκάρη, όπου ζούσε. Εξαφανίστηκε λόγω της κατοίκησης στην περιοχή και δυο ψαριών, των Micropterus και Ophiocephalus. Δεν έχει θεαθεί κάποιο Alaotra Grebe από το 1985, αλλά συγγενικά είδη έχουν βρεθεί σε μια άλλη λίμνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου